ویژگی پژوهش های کمی

به طور کلی ویژگی پژوهش های کمی شامل موارد زیر است.

1. در تعداد نسبتا محدودی از مفاهیم خاص تمرکز دارد.
2. با ایده هایی از پیش پنداشت درباره اینکه تا چه حد و چگونه مفاهیم با هم مربوط هستند شروع میشود.
3. دستورالعمل های ساختار یافته و ابزار رسمی برای گردآوری داده ها به کار برده میشود.
4. گردآوری داده ها تحت شرایط کنترل شده صورت می پذیرد.
5. گردآوری و تحلیل داده ها بر عینیت تکیه دارد.
6. تحلیل داده های عددی از طریق شیوه های آماری صورت می پذیرد.
شایان ذکر است:

پژوهش های کمی مانند پژوهش های کیفی و طبع با درجات متفاوت دارای نقاط قوت و ضعف خاص خود می باشد.

معمولا تحلیل داده ها در پژوهش های کمی با مقوله هایی شامل :

سطح اندازه گیری

آمار توصیفی

آمار استنباطی

و تحلیل آماری چند متغیره

سر و کار دارد که در جای خود تا آنجا که در گستره این مقاله به قدرت شرح داده خواهد شد.

2-8-پژوهش های کیفی

پژوهش های کیفی اغلب به پژوهش های هولیستیک مشهور است( دربرگیرنده انسان با همه پیچیدگی های آن) .

طبیعی است این پژوهش بدون هیچ گونه مداخله یا کنترل از جانب پژوهشگراست.

پژوهش های کیفی روش منظمی برای توصیف اجزای شرایط ویژگیهای درباره پدیده های انسانی است که قابل تبدیل به کمیت نیستند .

به عبارت دیگر :

پژوهش کیفی گردآوری تحلیل و تفسیر داده های غنی و روایت بوده است که :

به منظور درک عمیق مفاهیم و پدیده هایی که به دلیل وجود عامل انسانی در آنها پیچیدگی زیادی دارند.

این پژوهشها که مبتنی بر فلسفه پدیدارشناختی بوده و در جایگاه طبیعی خود با افراد واقعی و  نه در محیط تجربی درباره افراد تحت کنترل انجام می شود پژوهش کیفی نامیده می شود.

در پژوهش های کیفی به گردآوری و تحلیل مطالب بدون ساختار مشخص و گاهی داستانی پرداخته میشود.

در این پژوهش نتیجه کامل انتزاعی از توانایی ها و برداشت های انسان ارائه می شود .

پژوهش های کیفی به خاطر تاکیدی که بر واقعیت های موضوعی دارند ارائ

ه می شود.

پژوهش های کیفی به خاطر تاکیدی که بر واقعیت های موضوعی دارند نیاز به حداقل ساختار و حداکثر دخالت پژوهشگر دارند.

به نحوی که پژوهشگر سعی بر آن دارد تا به افرادی که تجارب آنها مورد مطالعه است نوعی جامعیت بدهد.

همان ساختار بر موقعیت پژوهش( برای مثال با با تصمیم گیری آغازین درباره اینکه چه سالی باید پرسیده شود و چگونه باید مطرح شوند) الزاماً بخشی از تجارب فرد یا افراد مورد مطالعه را محدود می کند.

روش های کیفی برای درک برخی مسائل پیچیده و گسترده جوامع انسانی بسیار مناسب تر و عملی تر از روشهای کمی هستند.

نتیجه گیری :

اکثر اندیشمندان و اساتید پژوهش معتقدند که :

روش های کیفی در قیاس با روشهای کمی از تناسب و اعتبار کمتری برای پژوهش درباره موضوعات مربوط به رابطه علت و معلول هستند.

زیرا آزمون این فرضیه و تصمیم گیری درباره نظریات نگرش ها و اقدامات و رفتارهای جامعه ای بزرگ نمی تواند با روش کیفی دستاورد علمی مطلوب داشته باشد.

در این نوع پژوهش پژوهشگران به طور کاملا آگاهانه از کنترل های پژوهشی اجتناب می ورزند .

زیرا آنها تمایل به مطالعه سوژه در شرایط طبیعی دارد.